Esencja służy nekromantom do walki ze wszystkimi, którzy próbują zaburzyć Równowagę, ożywiania zmarłych, rzucania klątw na wrogów i rozkazywania sługom. Esencja jest stałym zasobem. Nekromanci mają jej do dyspozycji tylko tyle, ile odbiorą swoim wrogom. Nie regeneruje się z biegiem czasu, ani nie zanika. Ta szczególna cecha esencji powoduje, że co bardziej nieuważnym nekromantom może jej zabraknąć w sytuacji, gdy będą jej potrzebowali najbardziej.
Nekromanci, którzy najefektywniej używają swych mocy, starają się po równo czerpać z zapasów esencji i uzupełniać ją kosztem wrogów, pozostając gotowymi do kolejnych starć. Nekromanta dysponujący pełnym zapasem esencji to naprawdę groźny przeciwnik, jednak musi ostrożnie używać zaklęć, by nie dać się zbliżyć swoim wrogom.
Nekromanci to bezwzględni dowódcy oraz władcy życia i śmierci. Ci użytkownicy mrocznej magii potrafią ożywiać szkielety zmarłych, rzucać na swoich wrogów śmiertelnie groźne klątwy i zwracać zwłoki pokonanych wrogów przeciwko ich dawnym kompanom.
Życie i śmierć są częścią wielkiego cyklu, a nekromanci nie boją się balansować między tymi dwiema skrajnościami. Celowo wykorzystują własną energię życiową, aby wzmacniać swoje i tak potężne zdolności i zyskiwać przewagę w walce. Nie przeszkadza im balansowanie na granicy śmierci, o ile żaden przeciwnik nie pozostanie przy życiu, by zadać im zabójczy cios.
Nekromanci wolą atakować i unicestwiać swych wrogów z bezpiecznej odległości. Szkielety, którymi dowodzą, zalewają wrogów, nie dając im szansy zaatakować, a straszliwe klątwy nekromantów potrafią obezwładniać nawet najwytrzymalsze demony.
Kapłani Rathmy, zwani też nekromantami, kierują się prostą filozofią, że odwieczna wojna światła i ciemności nigdy się nie skończy, a obie jej strony stanowią zagrożenie dla Sanktuarium. Świat można naprawiać tylko dbając o zachowanie tej równowagi i trzymając obie siły w szachu.
Członkowie tego zakonu są niezwykli i często piętnuje się ich za to, że używają magii śmierci. Chociaż inni mieszkańcy Sanktuarium często nadużywają tej mocy, to Kapłani Rathmy starają się zachowywać za jej pomocą Równowagę, którą uważają za świętość.
Gdy Kapłani Rathmy opuszczają swe siedziby w głębi kedżystańskich puszczy, podczas wędrówek robią wszystko, by uchronić swój świat przed zniszczeniem.
Ulubioną bronią Kapłanów Rathmy są niezawodne kosy. Służą one nie tylko do żęcia zboża, lecz także do odbierania wrogom sił życiowych i rozcinania zwłok, by wzmocnić najbardziej przerażające z zaklęć. Nekromanci posługują się kosami z zabójczą precyzją bez względu na to, czy mowa o ciężkich broniach drzewcowych z zakrzywionym żeleźcem, czy lekkich ostrzach do precyzyjnego wycinania narządów. Potrafią też sprawnie używać filakteriów – niezwykłych przedmiotów wzmacniających ich władzę nad zmarłymi.